Sunday, May 6, 2007

Ψάχνοντας πρόσωπα για το ντοκιμαντέρ...

Η ιδέα μας ήρθε αβίαστα. Όχι αδίκως. Η ανεργία, οι άνεργοι πτυχιούχοι, οι overqualified εργαζόμενοι χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα είναι εκφράσεις που τις συζητάμε καθημερινά.
Είναι ο προβληματισμός μας.
Είναι η ανησυχία για εμάς και τους φίλους μας.
Γι' αυτό αποφασίσαμε να μιλήσουμε γι' αυτό μέσα από ένα ντοκιμαντέρ.
Βοηθήστε μας στην προσπάθειά μας να αντιληφθούμε αυτό που ζούμε, ζείτε κι εσείς, ζουμε όλοι...
Μαρία Λιβανού - Μαρία Ψαρά

9 comments:

Γιώργος_Κ said...

Στα αγαπημένα μου κατευθείαν το blog!!!!!!
Συμβαίνει να είμαι από τους μη προνομιούχους αυτής της χώρας, άρα άνεργος!!

Θα επικοινωνήσουμε με mail!!

Γιώργος Κόκκινος

Maria Psara said...

Δεν είναι θέμα προνομιούχου ή μη, Γιώργο. Όλοι μας κάποια στιγμή το έχουμε αντιμετωπίσει, το αντιμετωπίζουμε, το ζούμε.
Ευχαριστούμε για την άμεση ανταπόκριση. Keep in touch και 8α τα λέμε συχνά!

Γιώργος_Κ said...

Εδώ θα διαφωνίσω Μαρία, γιατί ο οικονομικά προνομιούχος δεν έχει ανάγκη την εργασία, και παραμένει ουσιαστικά άεργος κι όχι άνεργος!

Πιστεύω ότι ανάγκη εργασίας κάτω από τη στέγη άλλων εργοδοτών, έχουν μόνο οι υπάλληλοι, οι μη προνομιούχοι, αυτοί που δεν έχουν τη δυνατότητα να εργάζονται για τον εαυτό τους, αλλά για άλλους!

Ο εργοδότης, που είχε την οικονομική δυνατότητα να φτιάξει επιχείρηση, άρα και να προσλαμβάνει ή να απολύει εργαζομένους, όπως και ο κάθε ελεύθερος επαγγελματίας που δουλεύει για πάρτη του, ανήκει στην κάστα των προνομιούχων αυτής της χώρας! Το αν τελικά αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα στη δική του επιχείρηση, είναι ένα άλλο κεφάλαιο...

και σίγουρα δεν θα πρέπει να τοποθετούμε στο ίδιο καζάνι τους υπαλληλάκους με τους επιχειρηματίες, κάποιας μικρής ή μεγάλης επιχείρησης!

Υπάρχει στην τελική διαφορά ανάμεσα στον άνεργο υπάλληλο και τον άνεργο πρώην επιχειρηματία, που ΔΕΝ έχει αντιμετωπίσει ποτέ την αγορά εργασίας όπως εμείς...

Maria Psara said...

Σαφώς, με παρεξήγησες Γιώργο. Συμφωνώ μαζί σου και σε καμιά περίπτωση δεν πήγαμε να εξομοιώσουμε τις 2 καταστάσεις.
Αυτό που θέλουμε να πούμε όμως είναι ότι το θέμα της ανεργίας είναι τόσο σοβαρό που απασχολεί σίγουρα ένα τεράστιο ποσοστό ανθρώπων, νέων και μεγαλύτερων.
Τι φταίει γι' αυτό;
Πώς φτάσαμε ως εδώ;
Τι μπορούμε να κάνουμε;

Maria Psara said...
This comment has been removed by the author.
Γιώργος_Κ said...

Σίγουρα δεν μπορούμε να καταστρέψουμε τον κόσμο και να τον φτιάξουμε από την αρχή ...ίσως μπορούμε λίγο-ελάχιστα να τον αλλάξουμε όμως, και πιστεύω σε τέτοιες προσπάθειες όπως αυτή, επειδή ίσως-κάπου-κάποτε ακουστεί και η δική μας γνώμη!

Όπως σου είπα και στο προσωπικό μου μήνυμα, η εργασία είναι, είτε το θέλουμε είτε όχι, συνδεδεμένη με την πολιτική, τους πολιτικούς, τις πολιτικές κατευθύνσεις από το εξωτερικό, την οικονομία της χώρας, καθώς και με όλα τα κοινωνικά στρώματα!

Συμφωνώ με το πάνω σχόλιό σου και σε περιμένουμε στην Πορφυράδα μαζί μας!

Γιώργος_Κ said...

Χαίρομαι που ήρθες κοντά μας Μαρία!
...περιμένουμε τα κείμενά σου και ανυπομονώ να δω τη νέα καταχώρηση στο blog της ανεργίας!!

Καλησπέρα και στις δύο συντάκτριες του blog!!

orestis-vivian said...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΣΕ ΚΕΚ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ BLOG ΟΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΛΑ ΕΠΙΔΟΤΟΥΜΕΝΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΜΕ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΣΕ ΕΥΡΕΣΗ ΔΟΥΛΕΙΑΣ.ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ BLOG ΘΑ ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΟ.ΘΑ ΧΑΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ.ΧΑΡΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΣΑΣ

Forsaken said...

Μεγάλο πρόβλημα η ανεργία και πιστεύω δύσκολα θα λυθεί, όπως και η ακρίβεια, οι χαμηλοί μισθοί, η εκμετάλλευση, αναξιοκρατία κλπ κλπ. Τουλάχιστον κάποιοι έχουν τους γονείς τους και βοηθάνε είτε παρέχοντας στέγη είτε οικονομικά, εμείς που δεν έχουμε κανέναν τι να πούμε;